Obiektyw fotograficzny

Obiektyw fotograficzny jest tą częścią aparatu, która stanowi zintegrowany system zawierający jedną bądź więcej soczewek i służy do skupiania obrazu na matrycy lub błonie światłoczułej. Obiektywy mogą być na stałe dołączone do korpusu aparatu lub być ich wymienną częścią. Wyposaża się je zazwyczaj w autofocus, czyli stabilizację obrazu oraz mechanizm doboru przysłony, dzięki czemu regulowana jest ilość światła przepuszczana do wnętrza aparatu, gdzie na błonie światłoczułej lub matrycy zostaje uwieczniony obraz.

Do najważniejszych zadań obiektywu fotograficznego należy odpowiednie ogniskowanie promieniowania świetlnego, wpadającego przez zainstalowane w jego wnętrzu soczewki.

Za wynalazcę obiektywu fotograficznego (soczewkowego) uważa się Girolamo Cardano. To on jako pierwszy w 1550 r. zastąpił otwór znajdujący się w camera obscura pojedynczą soczewką skupiającą.

Wraz z rozwojem osprzętu fotograficznego udoskonalano i produkowano kolejne obiektywy. W 1955 r. doszło do przełomu i wówczas po raz pierwszy zastosowano obiektywy posiadające półautomatyczną przysłonę. Następnie zainstalowano w nich także światłomierze. Cztery lata później rozpoczęto produkcję nowych, zmiennoogniskowych obiektywów. Od czasu kiedy firma Sony wyprodukowała w 1981 r. pierwszy aparat cyfrowy, w którym błonę światłoczułą zastąpiono matrycą, trwa dalszy rozwój fotografii cyfrowej, a tym samym – montowanych z nich obiektywów. Przykładem ostatnich zmian w technologii budowy obiektywów jest wynalazek firmy Nikon, który redukuje wibracje powstające podczas poruszania aparatem fotograficznym.

Współczesne obiektywy wyposaża się dodatkowo w powłokę przeciwodblaskową. Starsze obiektywy posiadają tylko jedną warstwę przeciwodblaskową, nowsze natomiast – kilka warstw tlenku metalu, którymi pokrywa się powierzchnię soczewki. Obecnie obiektywy zawierają również kilka wysokiej jakości soczewek, częściowo klejonych, zgrupowanych w człony i o różnych ogniskowych (w celu kompensacji błędów), które mają za zadanie rozpraszać lub skupiać światło, korygować niedoskonałości obrazu bądź go zniekształcać, zależnie od upodobań fotografa.

Rodzaje obiektywów fotograficznych:

1. Zmiennoogniskowe, czyli tzw. zoomy (o ustawialnej wartości f, uniwersalne, choć mające spore rozmiary)
2. Stałoogniskowe (o stałej wartości ogniskowej f, mniej uniwersalne, lecz lżejsze i mniejsze)

• standardowe (o kącie widzenia, który jest zbliżony do kąta widzenia oka ludzkiego oraz ogniskowej odpowiadającej przekątnej wymaganego obrazu optycznego w aparacie fotograficznym)
• szerokokątne, czyli krótkoogniskowe obiektywy o kącie widzenia od 65° do 180°, w tym m.in. rybie oko
• długoogniskowe, czyli tzw. teleobiektywy posiadające ogniskową będącą wielokrotnością przekątnej obrazu i służące do fotografowania z dużej odległości