Głębia ostrości

Głębia ostrości – Jest to pojęcie związane z technicznymi aspektami fotografii, odnoszące się do obszaru, w którym na zdjęciu zostaje zachowana ostrość. Ze względu na techniczne ograniczenia optyki, aparat fotograficzny jest w stanie zarejestrować z odpowiednią ostrością tylko wybrany obiekt, znajdujący się w odpowiedniej odległości od aparatu. Odpowiednią ostrość zachowają również wszystkie punkty, znajdujące się na płaszczyźnie równoległej do aparatu, na której znajduje się fotografowany obiekt. Dlatego też idealnie ostra jest tylko określona płaszczyzna. Zdjęcia, na których ostrość zachowują wszystkie obiekty są efektem zastosowania głębi ostrości z dużym zakresem. Natomiast zdjęcia, na których widzimy jedynie niewielka cześć ostrych obiektów są konsekwencją małej głębi ostrości.

Obraz widziany przez ludzkie oko również posiada tylko jedną płaszczyznę ostrości. Pomimo tego, widzimy większość obrazu jaką ostrą. Efekt ten jest jedynie złudzeniem generowanym przez mózg. Widziany obraz podobnie jak w fotografii posiada pewien zakres ostrości dzięki czemu wszystkie przedmioty znajdujące się w nim interpretowane są przez mózg jako ostre. Drugim aspektem jest też fakt, że ludzkie oczy skupiają ostrość mimowolnie na centralnym punkcie obrazu. Strefa ostrości nie jest jednoznacznie ograniczona i zmienia się dość płynnie.

Aparat fotograficzny natomiast może ustawić płaszczyznę ostrości na dowolnym obiekcie, a nie tylko na tym znajdującym się w centrum kadru. Podobnie jednak jak w przypadku ludzkiego, w fotografii również istnieje strefa, w której zachowana zostanie względna ostrość. Strefa to rozciąga się w pewnej odległości od płaszczyzny z idealną ostrością. Strefa ta obejmuje zarówno pewną odległość znajdującą się przed punktem ostrości jak i za nim. Im większa głębia ostrości tym większa jest ta strefa. Głębia ostrości w głównej mierze nie może być dokładnie sprecyzowana ponieważ jej granica jest niejednoznaczna i zmienia się w sposób płynny.

W fotografii głębia ostrości odgrywa dość istotne znaczenie. W zależności od rodzaju zdjęcia oraz efektu jakie chcemy wykonać powinniśmy stosować mniejszą lub większą głębię. W większości zdjęć portretowych stosuje się mniejszą głębie aby wyróżnić twarz modela. Ponieważ tło mogłoby odrywać od niego uwagę, szczegóły na nim nie są pożądane. Podobnie z innymi fotografiami, na których chcemy uwidocznić jakiś przedmiot. W fotografii krajobrazowej lub w fotografii architektury stosuje się natomiast bardzo dużą głębię ostrości w celu dokładnego zarejestrowania szczegółów oddalonych obiektów lub wyraźnych krawędzi oraz punktów budynku. Wiele zależy także od odległości fotografowanego przedmiotu od tła. Im dalej znajduje się tło tym większą głębię powinniśmy wybrać jeżeli chcemy aby było ostre.

Głębię ostrości możemy kontrolować na wiele sposobów. Najistotniejszym z nich jest odpowiedni otwór przesłony. Im mniejszy otwór tym większa głębia. Obiektywy od dużej światło sile, z możliwością ustawienia możliwie dużego otworu przesłony, zapewnią natomiast małą głębię dzięki czemu doskonale nadadzą się one do zdjęć portretowych. Drugim elementem wpływającym na głębie jest ogniskowa obiektywu. Im dłuższa ogniskowa, przy tej samej wartości przysłony tym mniejsza światło siła co znacznie wydłuża strefę głębi ostrości. Znacząca jest także odległość od fotografowanego obiektu. Fotografując przedmioty znajdujące się bliżej uzyskamy mniejszą głębię oraz łatwiej oddzielimy je od tła. Ostatnim czynnikiem wpływającym na ten parametr jest matryca aparatu. Ponieważ aparaty z matrycą APS-C posiadają tzw. crop czyli mnożnik ogniskowej, posiadają z tego względu większą głębię ostrości.