Rybie oko (obiektyw)

Fish-eye (inaczej rybie oko) to rodzaj obiektywu szerokokątnego o nieskorygowanej dystorsji, dzięki któremu otrzymuje się bardzo charakterystyczne, beczkowate zniekształcenia fotografowanych obiektów (w podobny sposób postrzegamy rzeczywistość, patrząc przez wizjer do drzwi).

Dzieje się tak ze względu na specyficzny sposób rzutowania obrazu na matrycę. Rybie oko przenosi obraz na matrycę, jak na powierzchnię kuli, dlatego też, w przeciwieństwie do klasycznych obiektywów, nie zachowuje prostych, równoległych linii. Rybie oko oferuje bardzo szerokie pole widzenia – o wartości 180 stopni lub więcej. Mało tego, niektóre obiektywy fish-eye umożliwiają kąt widzenia o wartości 220 stopni, czyli pozwalają na widzenie za siebie! Określeniem „fish-eye” posługujemy się powszechnie także dla opisania obrazów powstałych przy użyciu tego obiektywu.

Swym wyglądem rybie oko wyróżnia się na tle innych obiektywów, jest wyposażone w bardzo dużą, wypukłą przednią soczewkę. Konstrukcja ta uniemożliwia stosowanie filtrów (w tym niezwykle przydatnego filtra ochronnego) oraz tradycyjnego dekielka na obiektyw.

Korzystając z obiektywu typu fish-eye należy pamiętać, że zaburza on ocenę odległości od fotografowanego obiektu, co zwiększa ryzyko przypadkowego zarysowania szkła.

Rybie oko nie należy do obiektywów najczęściej używanych. Postrzega się je raczej jako sprzęt do zadań specjalnych, przeznaczony dla profesjonalistów. Co ciekawe, fish-eye cieszy się ogromną popularnością w środowisku skejtowskim.

Zalety korzystania z obiektywów typu fish-eye:

• uatrakcyjnienie tematów pozornie mało interesujących
• przedstawienie obiektów w perspektywie niedostępnej ludzkiemu doświadczeniu
• efektowne ujęcia wprowadzające nową jakość w zakresie fotografii architektury, w tym fotografii sakralnej oraz fotografii wnętrz

Wady rybiego oka:

• łatwo jest wpaść w tanie efekciarstwo
• wymaga dużej świadomości kompozycji oraz efektu, jaki chcemy uzyskać
• jest podatny na przypadkowe uszkodzenia